Pastorpraat (uit Alleen Samen 2022 nr. 2)

Van U is de toekomst, gedachten bij het jaarthema
Van U is de toekomst, maar hoe wrang klinken die woorden nu er in Europa oorlog is. En wat kunnen we ons machteloos voelen. Ja, we steken een kaarsje aan, we houden gebedsbijeenkomsten, daarover verderop meer. Maar het lijkt zo weinig. En wat voor effect heeft het nou helemaal? Heeft het überhaupt resultaat?
Zonder aarzelen zeg ik dan ‘ja’, ook al is de betekenis ongrijpbaar en is het in de statistieken niet terug te zien. Het is zinvol om een kaarsje te branden, het is zinvol om te bidden, want het geeft betekenis.
Via een kennis, wonend en werkzaam in Oekraïne (maar nu in Nederland) krijg ik regelmatig de vraag doorgespeeld van zijn collega’s en vrienden ‘Bid voor ons’. Ons bidden hier, heeft ook voor hen zin en betekenis!
In ons gebed, hoe onbeholpen ook en hoe moeizaam we ook naar woorden zoeken, mogen we de Eeuwige vragen om kracht, om hulp, om uithoudingsvermogen.
In ons gebed mogen we vol vertrouwen onze wereld in G’ds handen leggen, beseffende dat van Hem de toekomst is!

Het kruis
In het maart nummer van het blad Petrus, uitgegeven door de Protestantse Kerk Nederland, stond een mooi artikel over de betekenis van het kruis. Het past bij dit Paasnummer van Alleen Samen.

Het lege kruis
Het kruis is hét symbool van de kerk, helemaal rond Pasen.
Maar waarom juist dit beeld? En waarom hangen er in katholieke kerken kruisen mét Jezusfiguur en in protestantse kerken zónder?
Het is misschien een vertrouwd gezicht: een kruis in kerken, op begraafplaatsen, aan een kettinkje om iemands nek. Maar eigenlijk is het gruwelijk symbool. Het kruis was tenslotte een manier waarop Romeinen hun niet-Romeinse veroordeelden terechtstelden.

Schandpaal
Na de kruisiging volgde een langzame, pijnlijke dood die uren en soms zelfs dagen kon duren. Publiek kon die doodsstrijd ook nog eens van dichtbij bekijken. Het kruis was dus een martelwerktuig en schandpaal tegelijk.
In het Romeinse Rijk stonden bij iedere stad wel kruisen langs de weg opgesteld. Er waren verschillende soorten: niet alleen vierarmige (Latijnse) kruisen, maar ook palen, kruisen in de vorm van een T en andreaskruisen.
Volgens de overlevering werd de apostel Petrus tijdens de heerschappij van keizer Nero (54-68) met het hoofd omlaag gekruisigd. Hij achtte zichzelf niet waardig om precies als Jezus gekruisigd te worden.

Symbool
Aanvankelijk gebruikten de eerste christenen niet het martelwerktuig als symbool, maar een vis, inmiddels bekend als de Ichtusvis.
Pas nadat keizer Constantijn de Grote, de eerste christelijke Romeinse keizer, het kruisigen in het jaar 315 verboden had, associeerden christenen het kruis gaandeweg alleen nog maar met de kruisdood van Jezus Christus. Daardoor groeide het kruis langzaam uit tot hét symbool van het christendom.
In de kerken kwamen kruisen mét een Jezusfiguur te hangen, om te wijzen op het lijden dat Hij had doorstaan. Na de Reformatie kozen protestantse kerken er op den duur voor om de nadruk meer te leggen op de opstanding.
Het lege kruis staat niet meer alleen symbool voor het lijden, maar ook voor de dood die verslagen is, verlossing, liefde, nieuw leven.

Pastoraat
Hét voorbeeld van pastoraat komen we tegen in het verhaal van de Emmaüsgangers, waarover ik in de meditatie schreef. Aandachtig luisteren, vragen stellen, en samen ontdekken. Een pastoraal gesprek kan gaan over de teleurstellingen in het leven, over de hoop die je had maar niet is uitgekomen. Over zorgen die je hebt op allerlei vlak. En over geloofsvragen of over de kerk.
Kortom, gesprekken die gaan over wat je meemaakt in het leven aan hoogtepunten en/of aan dieptepunten.
Neem gerust contact op wanneer u een keer met mij wilt spreken (of wandelen).

Gebed voor Oekraïne
Sinds enkele weken is een spontaan initiatief om een gebedsavond voor Oekraïne te houden veranderd in een (bijna) wekelijks gebedsmoment in één van de drie kerken in Oldemarkt.
Op donderdag 7 april in onze kerk. In de Stille Week zijn er elke avond vespers in alle drie de kerken. Op 21 april gebed voor Oekraïne in de katholieke kerk, en op 28 april in de Ontmoeting.
Op dinsdag (!) 3 mei weer in onze kerk en op 12 mei in de katholieke kerk, die avond is er waarschijnlijk ook een koor aanwezig, en op 19 mei in de Ontmoeting.
U bent bij elke bijeenkomst van harte welkom!
Elke voorganger/kerk legt zijn eigen accenten, in onze kerk gaan rond 19.15 uur de deuren open en zoeken de aanwezigen een zitplaats. Rond 19.30 beginnen we met het aansteken van de Paaskaars. Dan worden er ook andere kaarsen aangestoken: een groene voor al die landen en plaatsen op deze wereld waar oorlog is, een witte voor de wereldvrede, en een blauwe en gele – de kleuren van de vlag van Oekraïne.
Er wordt wat gezongen, a capella of met een cd, er is stilte, gebeden en een gedicht, en uiteraard is er een gelegenheid waarbij ieder die dat wil een kaarsje kan aansteken.
In alle eenvoud zijn het ontroerende bijeenkomsten.

Meditatie avonden
Op donderdag 28 april is de laatste meditatie avond van dit seizoen. Bij mooi weer hoop ik dan buiten een wandelmeditatie te houden. Hoewel er vaak weinig deelnemers zijn, zijn de avonden wel heel waardevol. Kom gerust een keer kijken of het wat voor u is, of bel mij voor meer informatie.
Deze laatste avond begint om 19.30 uur in ’t Achterhuus, welkom vanaf 19.15 uur.

Bijzondere kerkdienst op 1 mei a.s.
Onze diakenen Boukje Leusink, Hein Dijkstra en ondergetekende zijn bezig met de voorbereiding van een bijzondere kerkdienst op de eerste zondag in mei. Het wordt een ZWO-dienst met aandacht voor vluchtelingen. Als thema hebben we gekozen voor ‘een veilig huis’. Na afloop van de dienst hopen we elkaar weer te ontmoeten bij het koffiedrinken.

‘Kunnen we het over iets gezelligers hebben?’
De dood…
De dood is doodgewoon, maar liever denken we er niet aan, praten we er niet over en willen we er niet mee geconfronteerd worden.
Terwijl het zo goed en belangrijk is om daar wel mee bezig te zijn. ‘De dood, praat er over, niet er overheen’ is een reclamecampagne van Sire die momenteel regelmatig te horen en te zien is. Een gesprek over de dood kan heel waardevol zijn en geeft rust. Ook is er veel onbekend over wat er allemaal mogelijk is rond een uitvaart.

Daarom organiseert de Protestantse Gemeente Oldemarkt twee informatie bijeenkomsten om hierover met elkaar in gesprek te gaan. We hebben Richard Krist, uitvaartbegeleider en eigenaar van ’t Afscheidshuys in Steenwijk, bereid gevonden om te vertellen over wat er allemaal bij een uitvaart komt kijken. En onze eigen pastor, Esther Pierik, zal met u spreken over de rituelen en gebruiken bij een kerkelijke begrafenis of crematie.

We nodigen u van harte uit om hierbij aanwezig te zijn op dinsdagmorgen 10 en 31 mei, van 10.00 tot ca. 11.30 uur in de kerk / ’t Achterhuus aan de Hoofdstraat 27 in Oldemarkt. (de kerk is open vanaf 9.30 uur)

Om organisatorische redenen willen we graag weten hoeveel mensen we kunnen verwachten, en vragen we u om u voor 1 mei aan te melden bij Esther Pierik (persoonlijk, via de mail of telefonisch pastor.pgoldemarkt@gmail.com / 06 130 78 130)

Gemeentezondag 5 juni
Het klinkt nog ver weg, maar de ervaring leert dat de tijd soms snel kan gaan. Op Pinksterzondag, 5 juni, willen we weer een Gemeentezondag houden. Op ons inmiddels als vertrouwde plekje, in de tuin van Alo en Vrouwk Weemstra.
Vindt u het leuk om mee te helpen bij de voorbereidingen en/of op de dag zelf, laat het dan even weten!
We hopen de dag te beginnen met een kerkdienst in de open lucht, aanvang 10.00 uur, de rest van het programma is nu nog niet bekend, houd daarvoor het Zondagsnieuws in de gaten. In het volgende nummer van Alleen Samen komt wellicht meer informatie.

Verhaal bij het jaarthema
Bidden
Telkens wanneer de rabbi zag dat er een ramp over het volk Israël zou komen, ging hij bidden in het woud. Daar stak hij dan een vuur aan, sprak een gebed uit en het wonder geschiedde: de ramp bleef uit.
Later, toen zijn leerling wilde bidden om een ramp te vermijden, ging hij naar dezelfde plek in het woud en zei: “Heer, luister, ik weet niet hoe ik het vuur moet aanmaken, maar ik ken wel het gebed.” En het wonder geschiedde: de ramp bleef uit.
Nog later ging een leerling van de leerling naar het woud, om zijn volk te redden.
Hij zei: “Heer, luister, ik weet niet hoe ik het vuur moet aanmaken, en ik ken het gebed niet, maar ik weet waar de juiste plaats is. ik hoop dat dat voldoende is.”
En het was voldoende: het wonder geschiedde, de ramp bleef uit.
Nog later moest rabbi Israël van Rizhin het gevaar afwenden. Thuis, in zijn stoel, nam hij zijn hoofd in de handen en bad tot G’d: “Heer, luister, ik ben niet in staat om het vuur aan te maken, ik ken het gebed niet, ik weet zelfs niet waar de juiste plaats is in het woud. Al wat ik kan is U dit verhaal vertellen.” En ook dat was voldoende.

Naar een chassidisch verhaal.
Uit: Een parel voor elke dag. 366 verhalen om bij stil te staan.

Bereikbaarheid en contact
Buiten de vakantieperiode om ben ik vrijwel alle werkdagen telefonisch, per mail of per app bereikbaar. En in dringende gevallen ook in het weekend en ’s avonds. Mocht ik de telefoon niet direct (kunnen) beantwoorden, dan kunt u een boodschap inspreken en uw telefoonnummer, zodat ik u zo nodig terug kan bellen.
In principe werk ik meestal op woensdag of vrijdag in/voor de gemeente Oldemarkt. Een enkele keer ook wel op een andere dag als dat beter uit komt.
Ik ben te bereiken op nummer 06 130 748 130 en via pastor.pgoldemarktl@gmail.com

Herkenning
Maria, ik
begrijp je wel
je zag Hem niet
je had Hem
niet verwacht
jij leefde nog
in ’t donker
van de nacht

gegrepen
door verdriet
verbijsterd door
die wrange dood
je zag de reden niet
je vragen rezen
levensgroot
hoezo, waarom
of wat en hoe
wat ging er mis
en waar naartoe

alleen op weg
die stille morgen
je benen zwak
je hart vol zeer
je hoofd gevuld
met grote zorgen
je wist het
allemaal niet meer

Maria, echt
ik snap het wel
soms heb je zo’n
intens verdriet
hoe dicht Hij dan
ook naast je staat
je ziet het gewoon niet.

Wynette Schouten

GEBED OM OEKRAÏNE
De gebeurtenissen in Oekraïne grijpen ons aan, maar wat kunnen we er aan doen? Er zijn gelukkig verschillende organisaties die zich inzetten voor de slachtoffers, maar wat doen we met onze gevoelens? Misschien helpt een gebed. 

Eeuwige,
Op dit moment zien wij kwade krachten die schijnbaar ongehinderd te werk gaan,
Lezen we over hulpeloze mensen die verdreven worden door oorlogsgeweld,
En weten we van mensen die sterven, die lijden, voor… voor wat eigenlijk?
Voor de honger naar macht?
Voor de ego’s van machthebbers?
Eeuwige,
U laat de aarde niet trillen, u grijpt niet in met almacht,
Maar u kunt wel alle slachtoffers nabij zijn.
Geef de mensen die het gevoel hebben dat zij een speelbal zijn van machten,
Dat zij opgegeven zijn, dat er niemand naar hen omkijkt,
Het gevoel dat zij door u worden gedragen.
Eeuwige,
Geef ook aan mij een plek voor al mijn gedachten en frustraties,
Mijn woede over mijn onmacht,
Mijn woede over deze gebeurtenissen,
Mijn woede over hoe oneerlijk alles is,
Mijn eindeloze frustraties.
Eeuwige,
Geef hoop.
Aan de slachtoffers.
Aan mij.
Laat de hoop nooit verdwijnen.
Laat nooit het geloof in goedheid verdwijnen.
Want als we dat verliezen, hebben de kwade krachten pas echt gewonnen.

Amen